Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Σχετικά με την πρόταση της επιτροπής του Υπ. Παιδείας να γίνει προαιρετικής παρακολούθησης το μάθημα της Ιστορίας στη Β' και Γ' λυκείου.

“Πρόταση για να γίνει προαιρετικής παρακολούθησης μάθημα η ιστορία στη Β και Γ λυκείου έκανε η επιτροπή του υπουργείου Παιδείας στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του λυκείου.

Μάλιστα, σύμφωνα με την πρόταση της επιτροπής που ηγείται η κυρία Θάλεια Δραγώνα, η ιστορία του Βυζαντίου και του 1821 κόβονται, ενώ η αρχαία ελληνική ιστορία ενσωματώνεται στο μάθημα επιλογής “Ιστορία των Ιδεών”, στο οποίο διδάσκεται ευρωπαϊκή Ιστορία.

Έτσι λοιπόν, η πρόταση αναφέρει τρία υποχρεωτικά μαθήματα που θα είναι η Νεοελληνική γλώσσα, η Ξένη γλώσσα και η Γυμναστική.

Παράλληλα την Τρίτη (5/10/2010) η υπουργός παιδείας αποφάσισε την αλλαγή της σύνθεση της μεικτής επιτροπής, που μαζί με Τούρκους ιστορικούς, μελετούν τα βιβλία της ιστορίας όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, των δύο χωρών, προκειμένου να απαλειφθούν τα κεφάλαια που προκαλούν έριδες μεταξύ των δύο λαών.”

(πηγή cosmo.gr)

Τα τελευταία νέα του Υπ. Παιδείας με γέμισαν με χαρά! Πάει καιρός που είχα να ακούσω τοσο ευχάριστα νέα! Το αντικείμενο που σπούδασα, που αγάπησα, που κοπιάζω ακόμα και χρόνια μετα το πέρας των σπουδών μου να βελτιώσω

-σε επίπεδο γνώσεων- επιτέλους ακολουθούσε τη φυσική πορεία του εξ αντικειμένου. Δηλαδή; Ξεπερνιόταν και έσβηνε, όπως η αλληλουχία των εποχών που η Ιστορια μελετά. Έρχεται η μια, φεύγει η άλλη. Και η προηγούμενη σβήνει, “πεθαίνει”. Αυτό είναι! Έγινε Κρόνος και τρώει τα παιδια της (και τον ιδιο της τον εαυτό!!)

Ας τα πιάσουμε, όμως, από την αρχή. Η Ιστορία είναι ένα κομμάτι της εκπαίδευσης όλων των λαών της γης, a priori αναφαίρετο. Θέλοντας και μη το να μαθαίνουν οι λαοί πράγματα και γεγονότα για το παρελθόν τους συμβαίνει είτε αυτό γίνεται στο σχολείο ειτε όχι. Το να ερμηνεύουν όμως αυτά τα γεγονότα δεν είναι και τόσο απλό ζήτημα. Εκεί έρχεται ο παράγοντας «ιστορικός». Ο επιστήμονας, δηλαδή, που θα αναλάβει να κρατήσει τη μνήμη της ανθρωπότητας ζωντανή και θα δώσει τις ερμηνείες – τις κατά δύναμιν αντικειμενικές – προκειμένου οι λαοί να γνωρίζουν το πώς και το γιατί (πάνω απ’ όλα) έγιναν τα συγκεκριμένα συμβάντα στους ιστορικούς χρόνους. Στόχος και σκοπός είναι να διδάσκεται η ανθρωπότητα και να εξελίσσεται, να ερμηνεύει τις κινήσεις του παρελθόντος και αναλόγως να πράττει στις μελλοντικές, να μην μένει στάσιμη και να βελτιώνει τη ζωη των πολιτών. Ως γνωστόν «λαός που ξεχνά την ιστορία του παύει να υπάρχει».

Κάπου εδώ έρχεται το σημερινό Υπ. Παιδείας στην Ελλάδα, σε μια χώρα με χιλιάδες χρόνια ιστορίας, μια χώρα η οποία θα έπρεπε να έχει ως κεντρικότατο σημείο αναφοράς την Ιστορία της και προαναγγέλλει την «προαιρετική παρακολούθηση του μαθήματος της Ιστορίας στις δυο τελευταίες τάξεις του Λυκείου»!!!!! Ζητά μάλιστα να απαλειφθούν οι περίοδοι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας καθώς και η Επανάσταση του 1821 από τα βιβλία και η αρχαία ιστορία να γίνει μέρος της Ευρωπαϊκής στο γενικό πλαίσιο της «Ιστορίας των Ιδεών»!!!

Το γεγονός αυτό δεν με εκπλήσσει καθόλου πραγματικά. Ήδη πολύ πριν από το 2000 είχε αρχίσει μια έντονη συζήτηση σχετικά με την αναμόρφωση της παιδείας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύνοδοι επι συνόδων είχαν συντελεστεί όπου σε κάθε μια από αυτές έμπαινε ακόμα ένα λιθαράκι στο κενοτάφιο της παιδείας. Και είναι αλήθεια ότι μόνο η Αριστερά αντέδρασε ευθύς εξ΄αρχής και καμία «φιλοπατριωτική δεξιά» που διαρρηγνύει τα ιμάτια της για την χώρα και την ιστορία της!! Μην έχετε καμία αυταπάτη ότι αυτό αφορά μόνο την Ελλάδα. Αφορά όλη την Ευρώπη πρωτίστως και κατόπιν ολόκληρο τον κόσμο.

«Τα πάντα είναι πολιτική» ειχε πει ο Τόμας Μανν και έτσι και αποδεικνύεται. Στο σύνολό της η αστική τάξη, μετά την επικράτηση της σε παγκόσμιο επίπεδο (προσπάθεια αιώνων…) επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία. Πολύ σοφά και ο George Orwell στο «1984» είχε προφητικά μιλήσει για αυτό. Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για αυτό; Πρωτίστως να ξεχάσουμε έστω και όσα ξέραμε μέχρι σήμερα. Κατόπιν να πάψουμε να έχουμε ξεσηκωτικές τάσεις διδασκόμενοι την πείρα επαναστάσεων ή αγώνων ενάντια σε κάθε τι που μας κρατα σκλαβωμένους. Έπειτα να εξαλειφθούν από τους λαούς τάσεις «νοσταλγίας» και «έχθρας»! Μα ακριβώς με τη σωστή ανάγνωση της Ιστορίας ξεπερνάς την έχθρα!! Όχι με τη διαγραφή!!

Και ας αφήσω τα ουσιαστικά γιατι θα μακρηγορήσω και θα κουράσω αν αναφέρω την αξία της κάθε περιόδου αναλυτικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εχω άποψη, αλλα ότι μπορώ να αφιερώσω ένα ξεχωριστό κείμενο, πράγμα για το οποίο μπορώ να δεσμευτώ.

Θα πάω, αναγνώστη μου, σε μια άλλη τροπή των πραγμάτων. Μέχρι τώρα ενδεχομένως να γνωρίζατε οι περισσότεροι ότι η χώρα μας δεν έχει οργανική θέση για τους Ιστορικούς στην εκπαίδευση!! Αυτό νομίζω ότι είναι μαθηματικά και η οριστική αποξήλωση μας (των ιστορικών) από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση! Αν μέχρι σήμερα και με τα υπάρχοντα δεδομένα, πάνω από 20.000 Ιστορικοί είναι άνεργοι, αλήθεια τι θα απογίνει με την οριστική (ας μου επιτραπεί ο όρος) «επιλεγομενοποίηση» του μαθήματος της Ιστορίας;;

Το Υπουργείο χτυπά διπλά. Απαλοιφή της ιστορίας – σβήσιμο από τον χάρτη των Ιστορικών. Οι λίγοι που θα απομείνουν δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι θα κληθούν να παίξουν τον ρόλο που θα τους ορίσει και θα τους επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να δικαιώσει “ιστορικά” την αστική τάξη. Θα αναλάβουν να γράψουν αυτά που θα χειραγωγήσουν αργότερα μελλοντικές γενιές και γενιές. Θα οδηγήσουν στο τρίπτυχο «δεν θα ακούς- δεν θα βλέπεις- δεν θα μιλάς» παρά μόνο θα δέχεσαι ότι θα λέει η εκάστοτε αρχή ως τη μόνη αλήθεια…

Κλείνω σχολιάζοντας επίσης και τη σύγκλιση της μεικτής επιτροπής, που μαζί με Τούρκους ιστορικούς, μελετούν τα βιβλία της ιστορίας όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, των δύο χωρών, προκειμένου να απαλειφθούν τα κεφάλαια που προκαλούν έριδες μεταξύ των δύο λαών. Λέω το εξής: πολύ καλά κάνουν οι συνάδελφοι και ασχολούνται με την ερμηνεία της ιστορίας, άλλωστε οι δύο λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Ρίχτηκαν σε μάχες που τους εξώθησαν οι «μεγάλοι, οι αφέντες» ενώ ήταν στην πλειονότητα πληθυσμοί που πεινούσαν και μετα βίας ήξεραν γραφή. Μπόλιασαν το μυαλό τους με έχθρες και σκοπό να δημιουργήσουν φονικές έριδες. Την ίδια ώρα που οι ηγέτες τους τρώγαν και πίναν μαζί και από κοινού αποφάσιζαν τη μοίρα τους οι «μεγάλες δυνάμεις». (Είναι γνωστό πως οι Τούρκοι στην περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας επέλεγαν στην Ελλάδα, για παράδειγμα, ντόπιους μεγαλοκτηματίες και αφού τους άφηναν τα προνόμια τους όριζαν «φοροσυλλέκτες». Όταν λοιπον ο Πασας ζητούσε από ένα χωριό π.χ: 1000 νομίσματα της εποχής, οι καλοί μας αστοί φοροσυλλέκτες έλεγαν πως ο αφέντης ζήτησε π.χ: 3000. Αποτέλεσμα; Η έχθρα στρεφόταν στους Τούρκους –που σαφέστατα προέβησαν και σε εγκλήματα- και όλα καλά, όλα ανθηρά για τους ντόπιους εκμεταλλευτές που πλούτιζαν ολοένα και περισσότερο).

Όμως είναι διαφορετικό θέμα η αναδιατύπωση συμπερασμάτων και διαφορετικό η απαλοιφή της ιστορίας για λόγους «πολιτικής σύγκλησης» των ηγεσιών των δυο χωρών, πράγμα που –δυστυχώς- είναι και ο αντικειμενικός στόχος αυτής της επιτροπής!!!

*Τα παραπάνω είναι απλά η ανάλυση του προβλήματος. Η λύση ξέρουμε ποια είναι.*

Υ.γ.: Σ’ ευχαριστώ καλή μου κυβέρνηση που μου δίνεις έμπνευση και λύνεις τη σιωπή μου. Για να μην νομίζεις δηλαδή οτι δεν γνωρίζουμε τι επιχειρείτε να κάνετε εσείς και το σινάφι σας στο λαό μας.

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Σκέφτομαι και γράφω ή οι ανήσυχες σκέψεις ενός αδιόριστου εκπαιδευτικού.. (Vol. 2)

Ειχα υποσχεθεί μια συνεχεια σε αυτο το κειμενο και ισως ηρθε η ωρα να σκορπισω μπροστα σας και παλι τις σκέψεις μου...
Αυτη τη φορα θα ασχοληθω με το θεμα των αναπληρωτων και ωρομίσθιων καθηγητων μέσης εκπαίδευσης
Αφορμη για αυτο στάθηκε η πολυωρη (αλλα οταν λέμε πολυωρη μιλάμε για ΠΟΛΥωρη -ακομη και διημερη-) αναμονή μου έξω απο τις πόρτες της δευτεροβάθμιας εκπαιδευσης δυτικής Θεσσαλονικης. Αναμονη για μια πολυπόθητη αίτηση -ντροπης- για μια θέση στην εκπαιδευση, ακομα και σαν αναπληρωματικος...
Ξεκιναω λοιπον μια ωραια Τεταρτη να παω κι εγω, γνώστης απο χρόνια της κατάστασης του "πρεπει να πεθάνουν καμια 18000 καθηγητές για να διδαξεις", φοραω το αδιάφορο μου βλέμμα και συναντω μερικες εκατονταδες συναδελφους στην ουρα που επελεξαν να φορεσουν το δολοφονικο τους βλέμμα μιας και γνωριζαν και αυτοι την παραπάνω ρήση και σκεφτόντουσαν πολυ σοβαρά να το αναλάβουν οι ιδιοι και να μην αφησουν τον Δημιουργο να το πραξει... Λοιπόν, τι λεει ο κατα τ' αλλα σοφός λαός μας;; Ολα τα 'χε η Μαριωρη...παρε και μια διακοπή ρεύματος!!! Ε περιττο να περιγραψω το τι εγινε τοτε!!! Με το που ανακοινωνουν οτι επεσε το συστημα και δεν γινεται να συνεχίσουν οι εγγραφες για εκεινη την μερα "ειδα" μεσα στο απόλυτο σχεδον σκοταδι τους "δολοφονους" συναδελφους μου να εξαγριόνονται μεχρις εσχατων!! Κοντέψαμε να ποδοπατηθουμε και δεν κανω καθολου πλακα! Δεν εφευγε κανεις! Ο κλιματισμος εννοειται πως δεν υπηρχε!! Και ολα αυτα γιατι;;; Για το τιποτα! Η΄ μάλλον οχι για το τιποτα... Ερχομαι εδω και σε γυριζω χρόνια πισω αναγνωστη μου. Στα 1998. Θα μου πεις: "γιατι τόσο πισω; που κολλαει τωρα αυτο;" ."Κι ομως, κι όμως" θα πω και θα μειδιασω...

Ετοιμοι για αναδρομή;; Παμε! Πισω στα 1998 λοιπον και εξω απο τα σχολικα συγκροτηματα της χώρας γινεται χαμος! Μιλαω κυριολεκτικα για ξυλο. Οχι, οχι δεν καναν οι "αλητες" οι μαθητες (κατα την προσφιλη ρηση του καθηγητη Μπαμπινιωτη) καμια κατάληψη. Εκπαιδευτικοι VS εκπαιδευτικων ήταν η μαχη. Και τι μάχη! Μεταξυ αδιοριστων! Ναι, ναι ολοι ηταν αδιοριστοι... Σε μετεφερα αναγνωστη μου στην πρωτη παγκοσμια πρεμιερα του ΑΣΕΠ Εκπαιδευτικων...!! Εχουμε λοιπον αριστερους και προοδευτικους γενικα καθηγητες απο τη μια να κραταν τα μποσικα και απο την αλλη παρασυρμενους απο τη μεγάλη ευκαιρια αλαλαζοντες εκπαιδευτικους να ζητουν να φυγουν απο τη μεση οι "αλλοι" για να μπουν να δωσουν εξετασεις!!! Δεν θα μπω σε λεπτομερειες για τα επιχειρήματα των μεν και των δε παρα μόνο στα βασικα. Λοιπον οι αντιδρωντες υποστηριζαν πως ο ΑΣΕΠ ειναι μια καταφανερη αμφισβητηση του πτυχιου που το ιδιο το κρατος μεσω του δημοσιου πανεπιστημιου σου εδινε με σκοπο να κοψει τη στροφιγγα προς τους διορισμους (σου λεει δεν ειναι ολοι ικανοι να διδαξουν δεν εχουν γνωσεις. Βεβαια εμεις το πιστοποιησαμε οτι εχουν λιγο πριν αλλα δεν πειραζει). Απο την αλλη οι αντιπαλοι τους ελεγαν πως ειναι ευκαιρια τωρα με την καταργηση τηε επετηριδας να μπουμε τωρα στα σχολεια και να παρακαμψουμε αλλους που περιμεναν χρόνια αφου "ο θανατος σου ειναι η ζωη μου"...!! Επικρατησαν οι δευτεροι...δυστυχως!

Τωρα θα σε επαναφερω στο σήμερα. Ειπαμε: ειμαστε στη δευτεροβαθμια εκπαιδευση, ειμαστε στριμωγμενοι, χωρις ρευμα, χωρις κλιματισμο και...εξαγριωμένοι. Ωραια, περασε η μερα, φυγαμε απραγοι. Την επομενη τα πραγματα ηταν χειροτερα...
Καπου εκει λοιπον, στριμωγμενος μεσα στο μεγαλυτερο πληθος, σκεφτομαι "τι κανουμε εδω εμεις; Γιατι ειμαστε ετσι; Γιατι πεταμε την αξιοπρεπεια μας στα σκουπιδια; Ειμαστε εκπαιδευτικοι, ειμαστε ενα!" Πιανω κουβέντα με ενα συναδελφο. Μοιραζομαι τη σκεψη μου και κουναει καταβατικα το κεφαλι. Μου λεει πως εχω δικιο. Καπου εκει φευγει το πρωτο μπινελικι για τη σειρα. Το ξεκατινιασμα ειναι θεμα δευτερολεπτων και δεν αργει να γινει Ο χαμος...
Σε τι θεση ηρθαμε μονοι μας...;;; Το αξιζουμε ολο αυτο το πραγμα; Και λεω το εξης: αν ειχαμε επιμεινει στην επετηριδα τωρα δεν θα ξεραμε οτι σε λιγα χρονια θα διοριστουμε να κανουμε αυτο που σπουδασαμε;
Ειδα ανθρωπους ανω των 35 να παρακαλανε και να σπρωχνονται μαζι με 22 χρονους για μια αιτηση χωρις αντικρισμα. Ειδα μητερες με τα παιδια τους να παρακαλανε για λιγο χωρο για να μην ποδοπατηθουν. Ειδα ανθρωπους με σκυμενο το κεφαλι. Ειδα αιτησεις για ωρομισθιους σε καθε γωνια της Ελλαδας, για λιγα ψωροευρω κι αυτα αναδρομικα...Κι ομως, ΕΜΕΙΣ παιξαμε το παιχνιδι τους. ΕΜΕΙΣ τρωγομασταν εκεινη τη στιγμη μεταξυ μας. Εμεις βλεπαμε να μας προσπερναει το σημερα και το χθες μας να μας σκιαζει. Σκυψαμε για αλλη μια φορα το κεφαλι. Στην εισοδο μελη του σωματειου προσπαθουσαν να μιλησουν στον κοσμο για το πως να παλεψουμε ολοι μαζι να αλλαξουμε αυτη την κατασταση. Οι διερχόμενοι επαιρναν μια ανακοινωση, πηγαιναν παρακατω και την πετουσαν...


Πρεπει επιτελους κατι να γινει, πρεπει κατι να αλλαξει. Ποτε θα καταλαβουμε οτι ολο αυτο δεν μας αξιζει;;; Ολα ομως ξεκιναν απο πολυ νωρις, απο το σχολειο ακομα και απο την νοοτροπια που αποκταμε. Επειτα, απο την σταση ζωης μας στο πανεπιστημιο. Ολα ειναι μια αλυσιδα, ολα εχουν μια φυσιολογικη ροη. Ως ποτε θα μας προσπερναει η ζωη μας και εμεις θα την κοιταμε απαθεις; Η μεγαλυτερη μας ηττα ηταν οτι μας εκαναν να πιστευουμε πως δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα. Για να δουμε....!

Υ.γ.: Φετος ηταν χρονια για ΑΣΕΠ. Δεν θα δωσουμε. Υπαρχει κριση μας ειπαν, δεν ειναι ωρα για διορισμους. Σε 2 χρονια θα ναι πολλες εκατονταδες οι επιπλεον νεοι συναδελφοι. Θα ακονισουμε ξανα τα μαχαιρια μας....

Εφυγα σκεπτικος. Επρεπε να παω στη δουλεια μου -που ποτε δεν εκπαιδευτηκα για αυτην- με τις μηνιαιες συμβασεις και να κοπιασω για 700 ευρω... Ευτυχως ειχα κι αυτο...(;;;)

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Μπ. Μπρεχτ... Τοσο επικαιρος, τοσα χρονια μπροστα απο την εποχη του..

"Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα, δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει."

Δ. Τσακνής- Mass media

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Σχετικά με την ανανδρη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια

Αυτο που συνέβη τα ξημερώματα της Δευτέρας 19/7/2010 θεωρώ πως ήταν ξεκάθαρη δολοφονία πολιτικών σκοπιμοτήτων Ενα άνανδρο παρακράτος που με τις ευλογίες του κράτους ποτέ δεν επαψε να δρα στην Ελλάδα με στοχο πάντα αυτούς που ταραζαν τα λιμνάζοντα νερα μας...

Να θυμηθούμε τις δολοφονίες Λαμπράκη το '63 (με το τρίκυκλο των Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη με λοστό στο κεφάλι; Ενοχοι αποδείχτηκαν οι ανώτεροι αξιωματικοί της αστυνομιας Μήτσου και Καμουτσής), την απόπειρα την ιδια μέρα κατα του Τσαρουχά (που εν' τέλει θα σκοτώσει την πρωτη της μερα η Χουντα (μιλησαν για ατυχημα και απαγόρευσαν να ανοιχτει το φέρετρο το οποιο και τελευταια στιγμή ανοιξε η κόρη του βλέποντας τον πατέρα της με στραπατσαρισμενο κρανίο και χειροπέδες..) Το "τροχαίο" ατύχημα που δολοφονήθηκε ο παλιος αρχηγός του ΕΛΑΣ Στ. Σαράφης το '57 και ένα ακόμα τροχαίο πριν λιγα χρόνια οπου σκοτώθηκε ο Θανάσης Παπαρήγας (σύζυγος της Αλέκας), την δολοφονία του φοιτητη Σωτήρη Πέτρουλα, του καθηγητή Τεμπονέρα, την εκτέλεση Μπελογιάννη (αρον αρον Κυριακη ξημερώματα- ενω απαγορευόταν), την εκτέλεση Πλουμπίδη; Ποσους εφαγε το παρακράτος, οι ταχα τρομοκρατες και ποσους θα φαει ακομα...

Απο τις πιο γνωστές δεξιες παρακρατικές συμμορίες που δρουν στα αστικά κέντρα απο το 1947 (τοτε που τους αμόλυσαν κατα του ΔΣΕ -που οδήγησαν στην ίδρυση του ΔΣΕ και το ανέβασμα του στα βουνά λογω εκτελέσεων κομμουνιστών και γενικά φιλοαριστερων μεσα στους δρόμους των πόλεων και των χωριών- μέχρι και το 1974 θα αναφέρω μόνο τις: Ελληνική Βασιλικη Οργάνωση Νεολάιας, Άλκιμοι, ΕΚΟΦ (φοιτητική παράταξη), Καρφίτσα, Ελπιδοφόροι Νέοι, Εγγυηταί του Βασιλέως, Ενωσις Αγωνιστών και Θυμάτων Εθνικής Αντιστάσεως (αυτοι δολοφονούσαν ΕΛΑΣιτες!!!!) Για να καταλάβετε ο ενας εκ των δολοφόνων του Λαμπράκη ηταν στην "Καρφίτσα" και ο άλλος στην Ενωση Αγωνιστών και Θυματων Εθνικής Αντίστασης... Με άλλα λόγια οι συμμορίες συνεργάζονταν Αρα καποιος τις συντόνιζε Το παρακρατος σε συνεργασια με το κρατος...παντα!

Προσωπικά διαφωνούσα με τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο ομως το δικαίωμα του λόγου δεν το στερείς απο κανεναν. Ο Che ελεγε "αν δεν μπορείς να καταριψεις ενα επιχειρημα με ενα αλλο τοτε οφείλεις να το αφήσεις να ακουστει ελευθερα" και προφανώς οι αγράμματοι εκτελεστές δεν είχαν διαβάσει ποτέ Guevara. Οι εγκέφαλοι είχαν σιγουρα ακούσει, αλλα και 'κείνον άλλωστε δεν τον δολοφόνησε η CIA...;;;

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Σώπα, μη μιλάς!

Σώπα, μη μιλάς!

του Αζιζ Νεσίν


Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή
κόψ’ τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή ειναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε: “σώπα”.

Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε: ”εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!”

Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
“κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ….σώπα!”

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου,
η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
“Τι σε νοιάζει εσένα;”, μου λέγανε,
“θα βρείς το μπελά σου, σώπα”.

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
“Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα”

Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,
η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε “Σώπα”.

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε:
“Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα”
Μπορεί να μην είχαμε με δ’αύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γειτονες, μας ένωνε, όμως, το Σώπα.

Σώπα ο ενας, σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του “Σώπα”.
και μαζευτηκαμε πολλοι
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!

Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Ευκολα, μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το “Σώπα”.

Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν’την να σωπάσει.
Κόψ’την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λές “έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς”
Αχ! Πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς.

και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.

Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ’την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμησεις,
Κόψε τη γλώσσά σου.

Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα’ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο,
με έναν ψιθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λεει:
ΜΙΛΑ!….

Το κείμενο πρωτοαναρτηθηκε στο blog "Δημοσθένους.σκεψεις" απ' οπου και το αναδημοσιεύω.